amen

Mijn gedicht 'amen' heeft de Top 100 van de Gedichtenwedstrijd gehaald en staat in de bundel 'Een geluk als nieuwe wijn geschonken'die je hier kunt bestellen.


amen

God staart naar de vierkantjes voor zich. Letters kent hij – hij schiep het woord, maar ‘QWERTYUIOP’ zijn geen woorden. Met zijn rechter wijsvinger drukt hij op de ’D’. Boven Denemarken verschijnt een wervelwind die groeit en groeit tot het luchtruim vol is. Het land verheft zich boven de aarde, scheurt zich los langs de grens met Duitsland, tolt hoger en hoger.
God drukt op de ‘O’.Een wervelwind boven Oostenrijk. Bergtoppen sleuren dalen mee, beken verslingeren hun water. Omhoog. Omhoog. Omhoog. Al snel is Oostenrijk niet meer dan een stofje in de ijle lucht.
Dag Oostenrijk. De ‘G’. Dag Groenland. De situatie baart god zorgen. Zo heeft hij het niet bedoeld. Hij is van het scheppen.
Om verder verdwijnen te voorkomen, besluit god zijn wijsvinger weg te halen van de letters. Voordat hij de daad bij het woord voegt, springen de letters omhoog. Ze winden zich als natte kleirond gods vinger.
Er waait een adem. De klei wordt droog en hard. God krijgt zijn vinger niet meer los.
Hij vervloekt de letters tot in het tiende geslacht.

Uit het juryrapport:

‘Je schreef een hilarisch gedicht dat god onderwerpt aan dezelfde technologische ongeletterdheid die vele van zijn grijzende evenbeelden treft. Er lijkt ook een tweede, nog interessantere laag te zijn: de lezing van god als post-verlichtingsmens die zicht meester waant van het universum.Maar net als de god in dit gedicht is de mens misschien wel een leerling-tovenaar, die met het indrukken van allerlei zelf ontworpen knopjes zijn eigen ondergang aan het schrijven is.’